Beyaz yelkenli, bir başına
Mavi denizin sisleri içinde
Kim bilir ne arıyor uzaklarda?
Kim bilir neler bıraktı geride?
Dalgalar oynar,rüzgarın ıslığıyla
Sallar Yelken’in direğini gıcırtadarak
O Mutluluğu aramıyor
Ama mutluluktan da kaçmıyor
Gök mavisi deniz altında
Altın sarısı güneş üstünde
Ararken Asi fırtınaları
Sanki fırtınada sükunet varmış gibi !
*Aile Mutluluğu & Lev Tolstoy
*Yelken şiiri - Mihail Yuryeviç Lermontov - Edebiyatdefteri.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder