Kıldı zülfün teg perişan
halimi halin senin
Bir gün ey bi-derd
sormazsın nedir halin senin
Gitdi başından gönül
ol serv kaddin sayesi
Ağla kim idabara
tebdil oldu ikbalin senin
Zinet için cism divarında
etmezdim yerin
Çekmeseydi aşk
levh-i cana timsalin senin
Dam-gah-ı aşkdan
tut bir kenar ey
mürg-i dil
Sınmadan seng-i
melametden per ü
balin senin
Saye-veş çoktan
Fuzuli hak-i kuyun
yastadır
Ol ümid ile ki bir gün
ola pamalin senin
Günümüz Türkçesi ile
Ey âşıklarını dert
edinmeyen sevgili!
Senin bu umursamaz
tavrın halimi perişan
eyledi. Bir gün olsun
''Ne haldesin? '' diye
sormuyorsun ya
asıl dert bu.
Ey gönül! O servi boylu
sevgilinin himayesi
üzerinden gitti.
Artık ağlama vaktidir,
çünkü yükselmen,
alçalmağa (talihin
talihsizliğine) döndü.
Ey sevgili! Aşk ta ezel
gününde can levhasına
senin suretini çizmeseydi,
beden duvarını süslemek
üzere sana itibar etmez,
oraya seni desenlemezdi.
Ey gönül kuşu! Ayıplama
ayıplama taşı ile kolun
kanadın kırılmadan
evvel aşk tuzağından
kurtulmaya bak.
Zavallı Fuzuli, bir
gün gelir de sevgilinin
ayağının altına serilirim
diye, hayli zamandır
senin semtinin toprağın
gölge gibi uzanmış
kalmıştır.
*Kıldı Zülfün Teg Perişan Halimi Halin Senin - Fuzuli (ekultursanat.com)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder