Gerçek hadis imiş bu ki hûbun vefâsı yok
Kim sevdi hûbu kim dedi hûbun cefâsı yok
Aşkın belâsı yok deyü ben aşka düşme var
Kim âşık oldu kim dedi aşkın belâsı yok
Onun ki hacc-ı ekberi ey cân sen olmadın
Beyt-ül-Harâma varmamış anın safâsı yok
Şeytan tek ol ki sûretine kılmadı sücûd
Bir ince derde düştü ki hergiz devâsı yok
Şol can ki senden özge taleb etmedi murâd
Hecrinde yakasın onu her dem revâsı yok
Yârab ne sem’ imiş bu mehin yüzü kim anın
Yüzü katında şems-i duhânın ziyâsı yok
Bîmâr-ı aşka can verir ey can lebin velî
Münkir sanır kim ol şefeteynin şifâsı yok
Gel gel beri ki savm ü salâtın kazâsı var
Sensiz geçen zamân-ı hayâtın kazâsı
yok
Aynın hatasız ey büt-i Çîn döktü kanımı
Türk-î Hatâdır aslına varır hatâsı yok
Fânî cihâna bakma geçer ömrü sevme kim
Ömrün zevâli var u cihânın bekâsı yok
Yârin gelir hemîşe cefâsı Nesîmi’ye
Sen sanma kim Nesîmî’ye yârin atâsı yok
*Gerçek hadis imiş bu ki hûbun vefâsı
yok | Şiir Antolojim
Günümüz Türkçesiyle
Güzelde vefa olmadığı doğru sözmüş.
Kim bir güzeli sevdi de güzellerin eziyeti yoktur, dedi?
Aşkın belası yoktur, deyip de aşka düşme.
Kim âşık oldu da aşkın belası yok, dedi.
Senden başka başkasını istemeyen,
senin aşkını taşıyan bir canı,
ayrılığının ateşiyle yakman doğru değildir.
Ya Rab! Bu ay gibi güzelin yüzü nasıl bir mumdur ki,
onun yüzünün yanında tan vaktinde görünmeye
başlayan güneşin ışığı kendisini gösteremez.
Gel beri gel ki orucun, namazın kazası vardır
ama hayatın sensiz geçen zamanının kazası yoktur.
Sonu olan dünyaya bakma, geçici ömrü sevme.
Çünkü ömür sona erer, dünya sonsuza kadar sürmez.
Bunun için sonu olan, yok olacak dünyaya bakma,
geçip gidecek ömrü sevme!
Nesîmî’ye daimâ sevgilinin eziyeti gelir.
Bundan dolayı sevgilinin ona ihsanı, bağışı yok sanma.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder