“Yevgeni Onegin”den *

(...)Gök artık sonbaharı soluyordu,

Güneş daha seyrek parlıyordu,

Günler kısalıyordu git gide,

Açılıyordu hüzünlü bir sesle

Ormanların gizemli örtüsü,

Tarlaları duman kaplıyordu

Ve güneye doğru uzanıyordu

Kazların bağırtkan sürüsü,

Can sıkıcı günler yaklaşmaktaydı;

Kasım artık kapıdaydı.

Gün soğuk bir sise bürünüp batıyor

Diniyor çalışma sesleri tarlalarda;

Kurt yola çıkıyor

Kurt gibi acıkmış karnıyla;

Yoldaki at sezerek onu

Horulduyor-ve tedbirli yolcu

Yel gibi gidiyor tepeye;

Çoban artık kuşluk vaktinde 

İnekleri kovmuyor ahırdan,

Ve öğleyin kavalıyla

Çağırmıyor onları halka olmaya;

Ve kulübecikte türkü mırıldanaraktan

Yün eğiriyor kız ve kış gecelerinin

Dostu çıracık çıtırdıyor karşısında.

Ve artık çıtırdayan ayazlı günler

Gümüş renkleriyle tarlalarda..

(Okurun beklediği uyak: “güller”;

Nah işte, al sana)

Moda bir parkeden daha şık

Buzdan giyside parlıyor ırmakçık.

Neşeli oğlan çocuğu ordusu

Kızaklarıyla kesip vızıldatıyor buzu;

Suların koynuna dalmayı düşünerek

Hantal kaz kırmızısı ayaklarıyla

Saldırganlıkla basarken buza

Kayıp düşüyor; sevinçle fır dönerek

İniyor ilk karlar bir biri ardına.

 

Seviyorum Sizi - Seçme Şiirleri &  Aleksandr Puşkin

Евгений Оне́гин

*P. I. Tchaikovsky - Eugene Onegin - YouTube

P. I. Tchaikovsky - Eugene Onegin

*

“Eugene Onegin“ - Opera by Pyotr Ilyich Tchaikovsky