Hâkpây-ı tâcım, kûy-i dilber mesnedim;
Reşk eder Cemşîd ü Cem taht ü Külâhımdan benim!
Sevgilinin ayağı toprağı tacımdır; dilberin köyüne, yerine yurduna kavuşmak benim için en önemli makama çıkmaktan iyidir. Cemşid de, Cem de, bütün eski ve büyük hükümdarlar benim sevgilinin köyünü taht, onun ayağının toprağını kendime tac etmemi kıskanırlar; kıskansalar yeridir.
*Eski Şiirimizin Ustaları & Refik Ahmet Sevengil
II. Mehmed - Vikipedi (wikipedia.org)
I. Mehmed (Osmanlıca: محمد ثانى) veya bilinen adıyla Fatih Sultan Mehmed ya da kısaca Fatih (d. 30 Mart 1432[1] – ö. 3 Mayıs 1481),[2][3] Osmanlı İmparatorluğu'nun 7. padişahıdır. İlk olarak 1444-1446 yılları arasında kısa bir dönem, daha sonra 1451'den 1481 yılındaki ölümüne kadar 30 yıl boyunca hüküm sürdü. 29 Mayıs 1453 tarihinde İstanbul'u fethetti, 1058 yıllık Doğu Roma (Bizans) İmparatorluğu'nu yıktı ve bu olaydan sonra "Fatih" unvanıyla anılmaya başladı. Bu olay, birçok kesimlerce Orta Çağ'ın sonu ve Yeni Çağ'ın başlangıcı olarak kabul edildi. Ayrıca bu vesileyle İslam peygamberi Muhammed'in "Konstantiniyye elbet fetholunacaktır. Onu fethedecek komutan ne güzel komutan, onu fetheden ordu ne güzel ordudur." hadisine nâil olduğu için günümüzde Müslüman dünyasının bir kesiminde "kahraman" olarak görülmektedir.[4]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder