Güzel bir gecede, ay ışığında,
Mutlu hayaller kurmak kendi kendine,
Hiç kimse var mı dünyada,
Seni düşünen diye!
Güzel elleri
Altın arpın üzerinde dolaşan,
Tutkulu ezgisi
Seni kendine çağıran!
Bugün ya da yarın her yer cennet olacak …
Ama, ne yazık! Dostum o güne çıkmayacak!
*Savaş ve Barışı & L.N. Tolstoy
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder