Ben böyle değildim;
Susmak artık çare değilse…
Kolay değil hem de hiç değil…
Bir hazin yalnızlık düşmez mi içime,
Ey benim güleç yüzlüm!
Ben böyle değildim;
Her şey birazcık değiştirdi beni,
Öyle çok hüzün var ki hayatımda,
Yeni huylar edindim farkında olmadan.
Günlerle aram açıldı.
Nasıl bir sensizliğe düştüm ki;
Dünya koca bir çukur gibi bedenimde,
Nerdesin?
Gecenin karanlığında buldum kendimi,
Vazgeçmekle direnmek arasında,
Biraz yalnız kaldım üşüdüm ama;
Bir de beklerken zorlu sınavlardan geçmeyi,
Ya beklemeyi bilir misin?
Her geçen sen diye içimin titremesini,
Anlamaz kimse yüzümdeki kederi,
Duymazlar sessiz çığlıklarımı,
Melekler kanat çırpar mı gökyüzünde o zaman,
Mevsimler nasıl yetişir Eylül’e
Hani Eylül’de gitmiştin ya,
Ben en çok o ayda kahroluyorum.
Siz söyleyin şimdi,
Özlemeyi bilir misiniz?
Hasretinden burnun sızlamasını,
Yanımda olamayacağının düşüncesini,
Her üç kelimede adını anma alışkanlığım tükenir mi?
Ben seni kaybetmedim ki;
Biliyorum her an, her zaman benimle olduğunu,
Yine soracaklar nasılsın diye?
Nasılsam öyledir halim diyeceğim,
Elimde kalan anılarınla,
Yalan bir huzurun içinde yaşayıp geçireceğim,
Sakın sen unutma beni,
Ben seni hiç ama hiç unutmayacağım…
*Sensiz Geceler & Dilek Avcıoğlu
Artshop
Birinci Baskı : Artshop, Ekim 2020
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder