Ol gülün gülzâr-ı hüsnü bâd-ı mihnet bulmasın
Gonca-i rûhsâr-ı zîbâsı elemle solmasın
Zülf-i şeb-bûy-i Hüseyn'i ey sabâ incitme kim
Nergis-i şehlâ-yı çeşmi şebnem-âlûd olmasın
Gülzâr-ı hüsn: Gül bahçesini andıran güzellik
Bâd-ı mihnet: Eziyet veren rüzgâr (mec. Eziyet, sıkıntı)
Gonca-i ruhsar-ı zîbâ: Rengi ve kokusu yönünden şebboya benzeyen zülf
Sabâ: Gün doğusundan esen hoş ve latif rüzgâr
Nergis-i şehlâ-yı çeşm: Nergise benzeyen baygın bakışlı göz
Şebnem-âlûd: Çiğ tanelerine bulanmış (mec. Gözyaşı ile dolmuş)
Beste: Zekâi Dede
Vezni: Fâ'ilâtün Fâ'ilâtün Fâ'ilâtün Fâ'ilün
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder