Gecenin sessizliği hüzzam şarkı gibiydi...
Yayıldı karalar...
Penceremde bir tıkırtı duydum...
Açtım hemen...
Beyaz bir güldü... Girdi içeri...
O gülüverdi
Dedim; seni çok sevdim
Dedi; ben de seni
Lâl oldu gece
sonra, baktım boştu odam
Dışarıda karalar
Bende yaralar
O ara, uyuyakalmışım
Sonra, yine karşımdaydı
"Ben beyaz gülün, sana geldim"
Öyle güzeldi ki, gülüverdi
Saçlarını topuz yapmış
Yüzü ay gibi açılmış
Üstünde, çiçekli pembe geceliği
Bana bakıp bakıp güldü
Bitmesin istedim gece
Melek gibiydi
Dedi; uykum geldi
Sonra, gidiverdi
Uçtu, karalarda kayboldu
Sonra, yine dalmışım...
Kendime geldiğimde, yine karalar... Karalar...
Dolunayın yanı başında parlıyordu şimal yıldızı...
Gözlerimi hiç ayırmadan, baktım... Baktım... Baktım...
Beyaz güldü
Gülüverdi
Ben öldü mü...
Solma... Hiç solma...
Beyaz gülüm gitme
Geliver...
Yine gülüver
Ay gibi yan gece karalarına
Karalar aysın, aydınlat dünyamı
Gülüver...
Gül beyaz gül... gitme karalara
Gitme gülüm
Melek kanatlarını açtın da uçtun
Beyaz beyaz karalarda kayboldun...
O bayıltan gülüşlerin kaldı
Seviyorum deyişlerin
Ahh!...
Ah! o iç çekişlerin
Sen yine gel
Yıldızlar dökülsün gökten
Sol yanımda dereler çağlasın
Şafakta firari umutlar gülsün bize
Aşkolsun
Beyaz gülüm
Yine gel
Hadi
Yine gülüver...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder