Bâğda gül ruhlerindir verd-i hamrâdan murâd
Kametindir râst-ı serv-i dilârada murâd
Aşk derdîdir cihânda âşıksa maksûd olan
Vasl-ı dilberdir hemin bû dar-ı dünyâdan murâd
Dûd-i âhımdır felekte ebr-i b^rândan garaz
Eşk-i çeşmimdir eşîğinde süreyyadan murâd
Çün ecel sulh ettiriri âhir nizâı kaldırur
Pes nedir dünyâ için bu kuru gavgaadan murâd
Beyti bozarsın rakıybi anma şi’rinde sakın
Avni dilber vasfıdır çün şi’r ü inşâdan murâd
Bahçede kırmızı güller açtı diyorlar; kırmızı gül dedikleri senin gül yanakların olmalı! Gönül okşayan servinin duruşundaki güzelliği övüyorlar: bu övdükleri herhalde senin boyundur. Cihanda âşığınistediği aşk derdinden başka bir şey değil. Bu
dünyaya dilbere kavuşmak için, güzelle birlikte olmak için gelmedik mi? Gökyüzündeki yağmur bulutlarından söz açıyorlar; bunlar benim âhımın göğe yükselttiği dumanlar olmalı… Ey sevgili, senin eşiğinde birtakım yıldızlar parıldıyor, bunla herhalde benim göz yaşlarımdan başka şeyler değildir. Ölüm, sonunda bütün anlaşmazlıkları barışa çeviriyor, öyle ise dünya için bu kuru kavgalara girişmek neden? Şair, sakın rakipten söz etme, onun adını araya karıştırırsan beyit bozulur; şiir güzeli övmek, sevgiliyi anlatmak için
Hiç kimse yok kimsesiz
YanıtlaSilHerkesin var bir kimsesi
Ben bugün kimsesiz kaldım
Ey kimsesizler kimsesi
Kimse aradığım yollarda
Kimsesizlik kimsem oldu
Dinsin artık hicranın cana
Kimse aradığım yollar
Kimsesiz kimselerle doldu
Avni (Fatih Sultan Mehmed)