Mahzun, yarı kırık yüreklerimiz
Yıllarca uzak kalmak üzere
O gün, ayrıldığımızda ikimiz
Sessiz ve gözyaşları içinde;
Solduğunda, soğuduğunda yanağın
Öpücüklerin buz tuttuğunda...
Çoktan çalmıştı saati acıların...
Sabahın o serin, ürperten çiyi
Alnımda donuvermişti,
O çiyler belki bu hüzünlerimin
Gözyaşlarımın işaretiydi.
Ettiğin yeminler bir bir bozuldu
Gölge düştü güvenilirliğine;
Paylaştığım yalnızca acı oldu
Senin adını işittiğimde...
Gizlice buluşmuştuk seninle...
Sessiz, hüzünlenirim şimdi
Çünkü ruhun aldattı ruhumu
Yüreğin unuttu yüreğimi.
Eğer bir gün, uzun yıllardan sonra
Karşılaşırsak ikimiz yine
Nasıl bakabilirim, nasıl sana
Sessizce ve gözyaşları içinde
Sana bir daha rastlarsam
Seni nasıl selamlamalıyım
Susarak mı, ağlayarak mı?
*Sefiller & Victor Hugo
George Gordon Byron, daha sonra Noel, 6. Baron Byron FRS (22 Ocak 1788 - 19 Nisan 1824)[1] İngiliz şair ve Romantizm akımının önde gelen simalarındandı.[2][3]
Londra'da soylu bir
muhafız subayının oğlu olarak dünyaya gelen George Gordon Byron, doğumundan on yıl sonra Lord unvanını kazandı.[4] 13 yaşındayken Harrow'da eğitim almaya başladı[5] daha sonra da eğitimine Teslis Koleji'nde (Trinity College, Cambridge'de) devam etti. İlk şiir kitabı olan Aylaklık Saatleri'nde yer alan şiirlerini Cambridge'deyken kaleme aldı.... ..
.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder