16 Nisan 2025 Çarşamba

Bayramlar Bayram Ola & Abdurrahim Karakoç


Güneş yükselmeden kuşluk yerine

Bir adam camiden döndü evine
Oturdu sessizce yer minderine


Kızı “Bayram” dedi, yalın ayaklı
Adam “Bayram” dedi, tam ağlamaklı...

Eli öpüldükçe içi burkuldu

Konuşmak istedi, dili tutuldu
Güç belâ ağzından bir “off! ” kurtuldu

Oğlu “Bayram” dedi, sırtı yamalı

Adam “he ya” dedi, gözü kapalı...

Düşündü kış yakın, evde odun yok
Tenekede yağ yok, çuvalda un yok

Yok yoka karışmış; tuz yok, sabun yok


Avrat “Bayram” dedi, eğdi başını

Adam “evet” dedi, sıktı dişini...


Çalışsa ne iş var, ne cepte para
Dağ oldu içinde büyüyen yara
Dikti gözlerini karşı duvara


Takvim “Bayram” dedi, silindi yazı
Adam “öyle” dedi, bağrında sızı...

Döndürse yönünü herhangi dosta

Yaralı, gariban, dul, yetim, hasta
Yıllar, aylar, günler erirken yasta


Yer-gök “Bayram” dedi, ağzını açtı
Adam “Bayram” dedi, evinden kaçtı!..

(Suları Islatamadım)





































































































Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

You Are My Sunshine*

You are my sunshine My only sunshine. You make me happy When skies are grey. You’ll never know, dear How much I love you. Please, don’t take...