Değersiz bir halkayım ben,
Hayatın yorgun zincirinde,
Kutsal sözler söyledim,
Ah, boşuna söyledin deme,
Ay ışığında yalnızken gözyaşları,
Gidene ve sevilene döktüğü
gözyaşları parlayan genç kız
Mırıldanacak mı-
O kadar değişimişti ki,
Gökyüzünü pembeye boyayan akşam bulutu gibi
Bir zamanlar yanaklarını örten
O yumuşak karanfil bulut solup gitmişti,
Bölünerek göz alıcı, parlak kırmızılarla,
mezar meşaleleriyle.
*Orlando & Virginia Woolf
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder