Bilmez insan kadrini âlemde insan olmayan
Zülfüne dil vermeyen bilmez gönül ahvâlini
Anlamaz hal-i perişanı perişan olmayan
Rızkına kani' olan gerdûna minnet eylemez
Âlemin sultanıdır muhtâc-ı sultân olmayan
Kim ki korkmaz Hak'tan ondan korkar erbâb-ı ukûl
Ya ben bulutları anlamıyorum
Ya bulutlar benden bir şey bekler
Hayat bir ölümdür aşk bir uçurum
Ben geldim geleli açmadı gökler
Bir yağmur bilirim bir de kaldırım
Biri damla damla alnıma düşer
Diğerinde durup göğe bakarım
Ne şehir ne deniz kokan gemiler
Bir yağmur bilirim bir de kaldırım
Nedense aldanmış bir gece annem
Bir kadın gömleği giydirmiş bana
İşte vuramadı gökler bana gem
Nar-ı hasret ciğerim dağlar
Aramızda karlı dağlar yâr gözlerim ağlar
Sinemdeki yareleri yâr gelir dağlar
Ne kadar dertliyim haberin var mı?
Yanında bana da bir yerin var mı?
Ne kadar yalnızım haberin var mı?
Silen yok gözümün akan yaşını?
Yollarda kaybettim can yoldaşımı?
Uyusam göğsüne koyup başımı
Ne kadar yorgunum haberin var mı?
Libiamo, libiamo ne'lieti calici
che la belleza infiora.
E la fuggevol ora s'inebrii
a voluttà.
Libiamo ne'dolci fremiti
che suscita l'amore,
poichè quell'ochio al core
Omnipotente va.
Libiamo, amore fra i calici
più caldi baci avrà.
All:
Ah, libiamo;
amor fra i calici
Più caldi baci avrà
Violetta:
Daha dün yanımda, kollarımdaydın
Boynuma sarılıp öper koklardın
"Seviyorum" derken hep özlüyorken
Şimdi neden bana yabancısın sen?
Daha dün yanımda, kollarımdaydın
Boynuma sarılıp öper koklardın
"Seviyorum" derken hep özlüyorken
Şimdi neden bana yabancısın sen?
[Nakarat: Pamela & Ümit Besen]
Seni unutmaya ömrüm yeter mi?
"Dön" desem, tersine dünya döner mi?
Gururum aşkıma öyle düşman ki
"Geri dön, beni sev, dön" diyemem ki
Seni unutmaya ömrüm yeter mi?
"Dön" desem, tersine dünya döner mi?
Gururum aşkıma öyle düşman ki
"Geri dön, bеni sev, dön" diyemem ki
[Bölüm 2: Pamela & Ümit Besen]
Rûh-i revansın sînemde cânsın
Canda nihânsın rûh-i âyânsın
Göster cemâlin sen mihr-i ansın
Üftâdegânın gün doğdu sansın
Setretme hüsn’ün dil seyre kansın
Uşşâka dâim sen mihribânsın
Bu hüsn’ü anla taze fidânsın
Reşk-i cânsın ezhâra şan’sın
Zîrâ feleğin meşreb-i nâ-sâzı dönekdir.
Dünyanın rengine pek aldanma, dünya yine eski dünyadır,
Çünkü dünyanın uygunsuz tabiatı dönektir.
Yâ bister-i kemhâda, yâ vîrânede cân ver,
Çün bây ü gedâ hâke berâber girecekdir.
İster ipekle döşenmiş yatakta, ister harap bir evde can ver,
Çünkü zenginlerle fakirler toprağa aynı şekilde [eşit] girecektir.
Her yerde hak ve kurtuluş duygusunu tetikler.
Vuruşunla kahredici ayağı titrer zorbalığın,
En gururlu, görkemli tâcı sarsar yaklaşışın.
Silkip yüzyılların boyunlarındaki ilmiklerini, en çetin
Bir uykudan uyandırır milleti dehşetin.
Ey şanlı avcı, tuzağını boşuna kurmadın!
Attın... ama yazık ki, yazıklar ki vuramadın!
Kadem-i Nakşını ol hazret-i şâh-ı rûsülün
Gül-i gülizar nübüvvet o kadem sahibidir
Ahmedâturma yüzün sür kademine o gülün
Çamlıca da bir ay gördüm; senindi
Birden o nazenin yüzüne indi
Gözlerinin yeşil denizlerinden
Gülümserdin; has bahçeye dönerdim
Bir zamanlar bulutlardaydı başım
Bir zamanlar sevdalı bir fenerdim
Sabah yalınayak kıyılarında
Avuçlardım doğuşunu güneşin
Akşamları gemilerden kovulur
Hayalini düşürürdüm izime
O sapsarı, günbatımında yanan
Saçlarınla sarılırdın yüzüme
Dünya bize zindan, dünya bize dar
İstanbul olsaydın, ben de gökyüzü
Öylece dursaydık sonsuza kadar
Ben hangi mimarım, bilseydin eğer
Bir lügat yanmazdı böyle ansızın
Eriyip akmazdı kanda cümleler
Bir güvercin uçurup kıtalar arasından
Çağırdın beni
Geçerek birer birer sürgün kanyonlarını
Derbeder koşup geldim ışıldayan tahtına
Yarım koyup bir bardak kurşun rengi çayımı
Yıkarak yalnızlığa kurduğum sarayımı
Yetim çığlıklarımı duyurmak üzre sana
Koşup geldim; iliştir beni memnu bahtına
Adını söylemek istemiyorum
Her hecesi amansız bir kor dudaklarımda
Her harfine yıllardır şimşeklerle yarıştım
Zindanlara karıştım, ölümlerle tanıştım
Adını söylemek istemiyorum
Rüveyda dediğim zaman
Anla ki, senin için yürüyor kelimeler
Çığlığımın atardamarlarından
Hangi yıldızdır bilmem, gözlerin
Kayar da üzerime Rüveyda
Önce tuhaf bir deprem yayılır bedenime
Bir gece yansıyınca kente Sibir dağından
Toprağı kirlerinden arındırır bir Yağmur
Kutlu bir zaferdir bu ebabil dudağından
Rahmet vadilerinden boşanır âb-ı hayat
En müstesna doğuşa hâmiledir kâinat
Yıllardır boz bulanık suları yudumladım
Bir pelikan hüznüyle yürüdüm kumsalları
Yağmur, seni bekleyen bir taş da ben olsaydım
Hasretin alev alev içime bir ân düştü
Yâre de âğyâre de hal-i derunum söyledim
Âşina yok derdime ben söyledim ben dinledim
Gözlerim yollarda kaldı gelmedin çok bekledim
Bir gece ansızın gelebilirim
Bu kadar yürekten çağırma beni
Bir gece ansızın gelebilirim
Beni bekliyorsan, uyumamışsan
Sevinçten kapında ölebilirim
Beni bekliyorsan, uyumamışsan
Sevinçten kapında ölebilirim
Bir gece ansızın gelebilirim
Bir gece ansızın gelebilirim
Belki de hayata yeni başlarım
İçimde küllenen kor alevlenir
Bakarsın hiç gitmem kölen olurum
Belki de seversin beni kim bilir
Aldım boyumun ölçüsünü serv-ü semenden
Âzârı hezâr etse de vazgeçse de benden
Geçmez yine şeydâ gönülde ol gonca dehenden
Yanağı baldan tatlı
Kış günü yar yanında
Yaz günü sahra tallı
Aman meleğim nasıl edeyim
Seko seko seko gel yanıma
Bağdat’ın hamamları
Yanıyor külhanları
Ne acayip baş bağlar
Antakya hanımları
Aman meleğim nasıl edeyim
Seko seko seko gel yanıma
Bağdat’a giden olsa
Pek güzelsin herkesten
Kız sen geldin çerkeşten
Pek güzelsin herkesten
Farkın yoktur billahi lepiska saçlı güzelden
Farkın yoktur billahi lepiska saçlı güzelden
Annen baban işte bunu bilmezler
Annen baban işte bunu bilmezler
Kız seni beylere vermezler
Kız seni beylere vermezler
Kız acırım haline aldanma el alemine
Kız acırım haline aldanma el alemine
Verselerdi alırdım ben seni dünya malı ile
Verselerdi alırdım ben seni dünya malı ile
Annen baban işte bunu bilmezler
Annen baban işte bunu bilmezler
Kız seni beylere vermezler
Kız seni beylere vermezler
sevdiğimi bilmedin
gözyaşımı silmedin
hiç mi beni sevmedin
şöyle böyle hiç mi beni sevmedin
Bir öpücük ver bana
yalvarıyorum sana
beni kucaklasana
kollarına alsana
şöyle böyle hiç mi beni sevmedin
İstanbul konağında
beni var yanağında
bir öpücük ver bana
yalvarıyorum sana
şöyle böyle hiç mi beni sevmedin
Âsâf'ın mikdârını bilmez Süleyman olmayan Bilmez insan kadrini âlemde insan olmayan Zülfüne dil vermeyen bilmez gönül ahvâlini Anlamaz h...
