Hayat işte
Papatya gibi hüzünlü bazen,
Karanfil gibi yasta insan
Fakat bülbül güle nasıl aşıksa,
İşte insan da öyle aşık umuda…
Papatya gibi hüzünlü bazen,
Karanfil gibi yasta insan
Fakat bülbül güle nasıl aşıksa,
İşte insan da öyle aşık umuda…
Nîce bir aşkınla feryâd edeyim Bir onulmaz dağ-ı derdim var benim Söylemezdim derdim amma n’eyleyim Bir onulmaz dağ-ı derdim var benim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder