Savaşırken, savrulurken büyüttü hayat
Ben sensiz yapayalnızdım
Suyum oldu, aşım oldu ama aşksızdım
… Bir vurgundu geçtiğim yollar
Düşe kalka yaşanırmış, öğretir yıllar
Ben sensiz her şeye sustum
Koca dünya dönüyordu, içinde yoktum
… Sevdanı bulmak yıllar sürdü
Hoş geldin gönlüme, kaderim güldü
… Tut elimden, beni çok sev, kimseye verme
Seveceksen ömürlük sev, bi' günlük sevme
Gedirəm həmişəlik getmirəm ki
Gəl dedən sözsüz gələrəm
Gözümdə canlanır xəyalın yenə də
Ayrılıq dərd olub sənə də, mənə də
Öl de sözsüz ölərəm
Ağlama ağlama yadlar sevinər,
Anam eşidər qəlbi üzülər
Ağlama bu həsrətin xatirinə
Buludlar dolarsa yagışlar yağacaq,
Gözünün yaşından torpaq da doyacaq
Qovuşmasaq səninlə bir-birimizə
Gəl yenə əvvəlkitək, ömrümüz açsın çiçək
Bir-birimizi xoşbəxt edək sevgilim
Eşq bizim sevda bizim, dağ bizim dərya bizim,
Büsbütün dünya bizim sevgilim
Belə bir qanun var əzəldən ey yar,
Aşiq öz yarının eşqiylə yaşar
Mən də tək sənin üçün
Yoksa kader bu mu?
Mucizeler var hayatta
Engeller de çıkar karşına
Sevmek yeter mi diye sorma
Emek ister seven de sevilen de
İkisi bir arada kahve gibi
Değil aslında
Bir tarafta kul hakları
Diğer tarafta gönüllerin hayalleri
Terazinin kefeleri gibi
Akıl ve kalplerin arzuları
Hiçbir mazeret başarının yerini tutmaz
Diyenler haklı değil aslında
İlk Aşkın İzi Gibisin
Alnımda Yazı Gibisin
Sana Gelmek İstiyorum
Nakarat:
İmbat Kokulu Gülüşle
Mavi Hayal Yeşil Düşle
İlk Tutkuda İlk Öpüşle
Sana Gelmek İstiyorum
Kırıp Alevden Çenberi
Zamanı Döndürüp Geri
Kim Bilir Kaç Yıldan Beri
Sana Gelmek İstiyorum
Hiç Gelmese Mektupların
Kapansa Bütün Yolların
Bana Açıksa Kolların
Sana Gelmek İstiyorum
Yazıyorum seni sayfalara
Seneler seneler
Kitap olmuş anılarla
Gizlesem hiç fayda etmez
Söylesem de daha beter
Sorma neden sorma neden
En derinde en son arzum
Şu halinde sana yakın olsam yeter
Sorma neden
Neden geceler bu kadar sessiz
Neden rüyalar neden bu kadar uzak
Neden derler iyiler çok yaşamaz
Al bu canım senin al senin olsun
Küle döndüm daha da yanamam
Gideceksen sebep de arama
Tuz olursun anca yarama
Bu günün yarınım bak umudumsun
Kim bulmuş geldiğinde umduğunu
Kalemden döktüm kağıda duyduğumu
Ben bilirim hasretinde ne olduğunu
Güneşim doğdu tersinden
Kışa döndü o tüm mevsimler
Ay tutuldu o derdimden
Bi sen anlamadın halimden
Gelme canım ben düştüm
Kalktım toparlandım güç bela
Ama küstüm beni niye üzdün
Dönüşün yok bana bu defa
Küçük bir boşluğundan yakalar
Hissettirmez en zayıf anında
Seni ta yüreğinden yaralar
Ellerin, kolların bağlansa da
Başında kasırgalar kopsa da
Sen tüm gücünle karşı koysan da
Seni acımasız sevdaya salar
Sen de benim kadar gerçekleri görüyorsun
Beraber olamayız, benim gibi biliyorsun
Bir başka dünyanın insanısın yavrucağım
Sen kendi dünyanın toprağında
Yazıyorum seni sayfalara
Seneler seneler
Kitap olmuş anılarla
Gizlesem hiç fayda etmez
Söylesem de daha beter
Sorma neden sorma neden
En derinde en son arzum
Şu halinde sana yakın olsam yeter
Sorma neden
Neden geceler bu kadar sessiz
Neden rüyalar neden bu kadar uzak
İnsân yarattın zâhirim hem bâtınım insân buyur
Yâ Rab zayıf bir halkayım düştüm yuvarlanmaktayım
Lutfet elim tut kalkayım hem ye’si yer yeksân buyur
Gelsin o dâvet ez-huzur affeyledim şânım budur
Gel ey kulum ey pür-kusur ey cümleden noksan buyur
Gülzâr-ı ümmid solmasın avcum dahî boş kalmasın
Ne içindeyim zamanın, Ne de büsbütün dışında; Yekpare, geniş bir anın Parçalanmaz akışında. Bir garip rüya rengiyle Uyuşmuş gibi her şekil, ...
