“Gelmeyecek anlar için kurulan hayallerin kime ne zararı olabilir ki… ..”
Kimin kalbinde ırmak olur o anlar
Dudaklarına düşen gülüşün perde arkasında saklanır
Tam da şuranda
Belki bir gün görüşeceğiz seninle, görüşemeyeceğiz belki de.
Biliyorum ki
Birbirimizi tutamayacağımız sözlerle avutacağız
Avunacağız sıcak bir kahve kokusunu her içimize çekişimizde
Uzaktan uzağa kavuşacağız bir şiirin gölgesinde.
Umudun toprağını eşelemekten geçiyordu gün
Ve bir ıslık sesi kadar yakındı belkiler
Bahane yerine özüne sığınmalı
Ki sabahlar gözlerimizde uyanmaya devam etsin
Hangi hasreti alıp oturtsam dizlerime
Bir anne sıcaklığında kucakladım gizlice
Ben hep sevdim ayrılıkların boyun büken hallerini
Hep şefkat biriktirdim gönlümde emekleyen sevgiliye
Hasret demişken
Hala adımlarıma karışır kendisi
Yağmur sonrası avuçlarıma düşer
Sessizliğin kıyısında yuvalanır her biri
Ben hasretin gözlerinden öpeli çok oldu
Ondandır varamayışlarım
Bil ki,
Ondandır bir arpa boyu yol alamayışlarım.
İsabella
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder